Μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρούμε τι γίνεται γύρω μας.

Ένα λουλούδι. 3 διαφορετικές ιστορίες.

 

Όλα ξεκίνησαν με την ελευθερία. Με αυτή που θέλουμε όλοι. Με αυτή, ο καθένας μπορεί να δείχνει τη δική του ομορφιά. Είτε είναι κίτρινη, είτε κόκκινη, είτε μοβ, είτε πιο σπάνια μαύρη. Μα για τα τριαντάφυλλα μιλώ, που όλοι έχουμε στο μυαλό μας ως αγάπη.

Στη συνέχεια, η ελευθερία απέκτησε τόση ελευθερία που “εγκλωβίστηκε” στον ίδιο της τον εαυτό. Μέσα σε σοκάκια, σε στενά παράθυρα, σε graffiti αμφιβόλου ποιότητας. Με το πάτωμα άσπρο από τη σκόνη, έχει μονάχα μια επιλογή:

Να δει τον ήλιο κατάματα. Και αυτό έκανε. Μπορεί να έχει συννεφιά. Μπορεί να έχει πιο λίγες ηλιαχτίδες από ό,τι μπορεί να αντέξει λόγω του εγκλωβισμού της. Όμως αφού τον δει, δε μπορεί να τον απορρίψει ξανά. Κι έτσι, γεννιέται κάτι ξεχωριστό:

 

Η ανάγκη για δημιουργία.

Με λένε Γιώργο Αντωνιάδη, είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής κλινικής ψυχολογίας, φωτογράφος και συγγραφέας.

Αυτό είναι το πρώτο μου εγχείρημα. Φτιαγμένο με απλότητα. Ζεν. Και αγάπη❤️

Next
Next

Η νύχτα